Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. 1993 Nr 47, poz. 211; t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1233), czynem nieuczciwej konkurencji jest także nieuzasadnione wydłużanie terminów zapłaty za dostarczane towary lub wykonane usługi, w szczególności naruszenie przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (art. 17g pkt 1 u.z.n.k.), a także rażące odstępstwo od dobrych praktyk handlowych, które narusza zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności, niedostosowanie do harmonogramu dostawy towarów lub harmonogramu wykonania usługi, czy nieuwzględnienie właściwości towaru lub usługi, które są przedmiotem umowy.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 u.z.n.k. w razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
- zaniechania niedozwolonych działań;
- usunięcia skutków niedozwolonych działań;
- złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
- naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
- wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
- zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
Warto zasygnalizować, że decyzja Prezesa UOKiK stwierdzająca nadmierne opóźnianie się w spełnianiu świadczeń pieniężnych może stanowić prejudykat[1], w tym także dla ewentualnego wystąpienia z powództwem na podstawie przepisów u.z.n.k. Poszkodowany czynami nieuczciwej konkurencji może jednak wystąpić z roszczeniami niezależnie od ewentualnego postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK.
| Na co zwrócić uwagę? | Katalog czynów wskazanych w u.z.n.k. odnoszących się do zatorów płatniczych wykracza poza przepisy Ustawy i obejmuje także rażące odstępstwo od dobrych praktyk handlowych, które narusza zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności. Korzystanie z uprawnień przewidzianych w u.z.n.k. może stanowić dodatkowy środek nacisku na dłużnika nadużywającego swojej pozycji, szczególnie w relacji asymetrycznej. Ewentualną ocenę zasadności powództwa poprzedzić należy dokładną analizą. Zgodnie z art. 22 u.z.n.k. w razie wniesienia oczywiście bezzasadnego powództwa z tytułu nieuczciwej konkurencji, sąd, na wniosek pozwanego, może nakazać powodowi złożenie jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Pozwany może także żądać naprawienia powstałej wskutek takiego powództwa szkody. |
Autor: r. pr. Wojciech Országh, Kancelaria Prawna Chałas i Wspólnicy
[1] Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2004 r., III CK 521/02; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2008 r., IV CSK 441/07.
